Według współczesnej regionalizacji fizycznogeograficznej z 2018 roku Beskid Śląski (mezoregion) znajduje się w obszarze Beskidów Zachodnich (makroregion), które należą do Zewnętrznych Karpat Zachodnich (podprowincja), Karpat Zachodnich (Prowincja) i finalnie do Karpat.

Opis Ogólny:

Beskid Śląski graniczy od północy z Pogórzem Śląskim, od zachodu z Beskidem Morawsko – Śląskim, od południa z Międzygórzem Jabłonkowsko – Koniakowskim, na płd.-wsch. z Beskidem Żywieckim, na wschodzie z Kotliną Żywiecką i Beskidem Małym. Najwyższym szczytem Beskidu Śląskiego jest Skrzyczne 1257 m.

Mikroregiony Beskidu Śląskiego:

Pasmo Stożka i Czantorii

To obszar w zachodniej części Beskidu Śląskiego znajdujący się pomiędzy dolinami Olzy i Wisły. Wzdłuż grzbietu przebiega granica Polski z Czechami. Ważniejsze szczyty: Czantoria Mała 866 m, Czantoria Wielka 995 m, Soszów Mały 762 m, Soszów Wielki 886 m, Cieślar 918 m, Stożek Mały 843 m, Stożek Wielki 978 m, Kyrkawica 798 m, Kiczory 990 m, Józefula 779 m.

Pasmo Baraniej Góry i Skrzycznego

Pasmo to nazywane jest również Pasmem Wiślańskim. Znajduje się ono we wschodniej części Beskidu Śląskiego. W kierunku od północy na południe w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego kolejno występują szczyty i przełęcze: Skalite 864 m, Siodło 742 m, Skrzyczne 1257 m, Małe Skrzyczne 1211 m, Kopa Skrzyczeńska 1189 m, Malinowska Skała 1152 m, Zielony Kopiec 1154 m, Gawlasi 1076 m, Magurka Wiślańska 1140 m, Barania Góra 1220 m, Wierch Wisełka 1192 m, Karolówka 931 m. Na zachodzie pasmo sięga po Przełęcz Salmopolską. Tu odgałęzia się od niego Pasmo Równicy, a nieco dalej na Grabowej pasmo Starego Gronia i Beskidu Węgierskiego. Poprzez ten ostatni i przełęcz Karkoszczonkę Pasmo Baraniej Góry łączy się z Pasmem Klimczoka i Szyndzielni na północy.

Pasmo Klimczoka i Szyndzielni

Pasmo to nazywane również Grupą Klimczoka i Szyndzielni to najbardziej na północ wysunięta część Beskidu Śląskiego. Z pozostałą częścią tego Beskidu łączy się poprzez nisko położoną przełęcz Karkoszczonkę (723 m). Ciągnący się za nią Beskid Węgierski i Przełęcz Salmopolska łączą Pasmo Klimczoka i Szyndzielni z Pasmem Baraniej Góry i Skrzycznego i Pasmem Równicy. Ważniejsze szczyty: Klimczok 1117 m, Szyndzielnia 1028 m, Trzy Kopce 1082 m, Magura 1109 m, Mokry Groń 735 m, Kołowrót 788 m, Kozia Góra 683 m, Równia 610 m, Cyberniok 731 m.

Pasmo Błatniej (Błotnego)

Jedno z pasm w Beskidzie Śląskim, będące odgałęzieniem Pasma Klimczoka i Szyndzielni. Wraz z nim jest najdalej na północ wysuniętą częścią Beskidu Śląskiego. Odgałęzia się od Pasma Klimczoka i Szyndzielni na szczycie Trzech Kopców 1082 m, i systematycznie się obniżając biegnie w kierunku północno-zachodnim poprzez szczyty i przełęcze: Stołów 1035 m, Błatnia 917 m, Wielka Cisowa 878 m, Mały Cisowy 829 m, Czupel 736 m, Łazek 713 m, Liszka 516 m, Zebrzydka 577 m.

Główne odgałęzienie pasma biegnie od Błatniej na północ, na Górze Przykrej 824 m, rozgałęzia się na dwa grzbiety:
północno-zachodni ze szczytami Wielka Polana 787 m, Bucznik 683 m, Ostry 659 m,
północno-wschodni ze szczytami Wysokie 756 m, Borowina 718 m, Kopany 690 m, Palenica 688 m.

Pasmo Równicy

Pasmo Równicy jest odgałęzieniem głównego grzbietu Beskidu Śląskiego, czyli Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego. Pasmo Równicy oddziela dolinę Wisły od doliny Leśnicy i Brennicy. Ma długość około 18 km i zaczyna się na Przełęczy Salmopolskiej. Kolejno znajdują się w nim szczyty: Jaworzyna 802 m, Smrekowiec 853 m, Gościejów 818 m, Trzy Kopce Wiślańskie 810 m, Świniorka 700 m, Orłowa 813 m, Beskidek 700 m, Równica 884 m, Lipowski Groń 745 m.

Beskid Węgierski

Beskid Węgierski – ogólna nazwa dosyć wyrównanego (ok. 900 m n.p.m.) odcinka grzbietu w Beskidzie Śląskim, między Przełęczą Salmopolską na południowym zachodzie a Beskidkiem na północnym wschodzie. Jest przedłużeniem na północ Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego i łączy je z Pasmem Klimczoka i Szyndzielni. Beskid Węgierski rozdziela dolinę Żylicy ze Szczyrkiem od doliny Węgierskiego Potoku z zabudowaniami Brennej. Na Beskidzie Węgierskim w kolejności od południa na północ wyróżnia się wzniesienia: Kotarz 974 m, Hyrca 929 m, Beskidek 830 m.

Według współczesnej regionalizacji fizycznogeograficznej z 2018 roku Gorce (mezoregion) znajdują się w obszarze Beskidów Zachodnich (makroregion), które należą do Zewnętrznych Karpat Zachodnich (podprowincja), Karpat Zachodnich (Prowincja) i finalnie do Karpat.

Opis Ogólny:

Gorce od północy graniczą z Beskidem Wyspowym, na zachodzie graniczą z Pogórzem Orawsko – Jordanowskim, od południa z Kotliną Orawsko – Nowotarską i Pieninami, natomiast od wschodu z Beskidem Sądeckim i Kotliną Sądecką. Najwyższym szczytem w Gorcach jest Turbacz 1310 m.

Najważniejsze szczyty i grzbiety Gorców:

Z Turbacza odbiega kilka górskich grzbietów w różnych kierunkach (tzw. rozróg).

1. Grzbiet Mostownicy i Kudłonia w północno-wschodnim kierunku;
2. Grzbiet Turbaczyka w północnym kierunku;
3. Grzbiet Suchego Gronia w północno-zachodnim kierunku;
4. Grzbiet Obidowca ciągnący się na zachód do Przełęczy Sieniawskiej;
5. Grzbiet Średniego Wierchu, również w zachodnim kierunku;
6. Grzbiet Bukowiny Obidowskiej w południowo-zachodnim kierunku.
7. Pasmo Gorca we wschodnim kierunku. Od pasma tego na Kiczorze odgałęzia się boczny grzbiet, który poprzez Knurowską Przełęcz przechodzi w długie Pasmo Lubania (patrz mapę poniżej);

Najwyższe szczyty:

Turbacz 1310 m, Jaworzyna Kamienicka 1288 m, Kiczora 1282 m, Trzy Kopce 1281 m, Kudłoń 1274 m, Czoło Turbacza 1259 m, Mostownica 1251 m, Gorc Troszacki 1235 m, Gorc 1228 m, Wisielakówka 1216 m, Lubań 1211 m, Średni Groń 1211 m, Średniak 1190 m, Rozdziele 1188 m, Przysłop 1187 m,

Według współczesnej regionalizacji fizycznogeograficznej z 2018 roku Beskid Wyspowy (mezoregion) znajduje się w obszarze Beskidów Zachodnich (makroregion), które należą do Zewnętrznych Karpat Zachodnich (podprowincja), Karpat Zachodnich (Prowincja) i finalnie do Karpat.

Opis ogólny:

Beskid wyspowy graniczy od północy z Pogórzem Wiśnickim, na wschodzie poprzez dolinę Dunajca z Pogórzem Rożnowskim, na płd-wsch. graniczy z Kotliną Sądecką za którą w niewielkiej odległości znajduje się Beskid Niski, na południu również graniczy na małym odcinku doliny Dunajca z Beskidem Sądeckim, większa część granicy południowej to jest granica z Gorcami, natomiast na zachodzie graniczy z Pogórzem Orawsko-Jordanowskim, które jest zaliczane do Beskidu Żywieckiego, a na płn.-zach. z Beskidem Makowskim zwanym również Beskidem Średnim lub Beskid Myślenickim. Najwyższym szczytem Beskidu Wyspowego jest Mogielica 1170 m.

Nazwa Beskid Wyspowy

Utrwaliła się w literaturze turystycznej po II wojnie światowej. Za autora nazwy uchodzi Kazimierz Sosnowski, jeden z takich pierwszych znanych działaczy turystycznych w Beskidach. Istnieje taka pewna legenda, która mówi że pewnego zimowego dnia wybrał się on z młodzieżą na wycieczkę na Ćwilin i na Polanie Michurowej kiedy obudzili się o świcie prawdopodobnie ujrzeli zjawisko inwersji gdzie w dolinach zalegała mgła a ponad nią wysuwały się pojedyńcze szczyty przypominające swoim wyglądem wyspy na morzu co miało prawdopodobnie zapoczątkować nazwę Beskidu Wyspowego.

Najważniejsze szczyty i grzbiety Beskidu Wyspowego:

Mogielica 1170 m, Ćwilin 1072 m, Jasień 1063 m, Modyń 1029 m, Luboń Wielki 1022 m, Krzystonów 1012 m, Śnieżnica 1007 m, Szczebel 977 m, Lubogoszcz 968 m, Łopień 951 m, Cichoń 925 m, Ostra 780 m, Ogorzała 806m, Jaworz 918 m, Hala 913 m, Sałasz Wschodni 909 m, Lubomir 904 m, Ciecień 829m, Wierzbanowska Góra 778m, Łysina 891m, Przehyba 995 m, Pieninki Skrzydlańskie: Kaletówka 642 m, Dolna Góra 606 m, Ostra Góra 616 m, Worecznik 560 m,

Według współczesnej regionalizacji fizycznogeograficznej z 2018 roku Beskid Sądecki (mezoregion) znajduje się w obszarze Beskidów Zachodnich (makroregion), które należą do Zewnętrznych Karpat Zachodnich (podprowincja), Karpat Zachodnich (Prowincja) i finalnie do Karpat.

Opis ogólny:

Beskid Sądecki graniczy od zachodu z Gorcami, od płn.-zach. z Beskidem Wyspowym, od północy z Kotliną Sądecką, od wschodu z Beskidem Niskim, na południu z Górami Czerchowskimi i Pogórzem Popradzkim, oraz na płd.-zach. z Pieninami. Najwyższym szczytem Beskidu Sądeckiego jest Radziejowa 1266 m.

Mikroregiony Beskidu Sądeckiego:

Pasmo Radziejowej

Pasmo Radziejowej to obszar położony między doliną rzeki Dunajec na zachodzie, a doliną rzeki Poprad na wschodzie. Ważniejsze szczyty: Koziarz 943m., Jaworzynka 936m., Błyszcz 945m., Dzwonkówka 983m., Bereśnik 843m., Skałka 1163m., Prehyba 1175m., Radziejowa 1266m., Wielki Rogacz 1182m.,

Pasmo Jaworzyny Krynickiej

To obszar położony między doliną rzeki Poprad na zachodzie, doliną rzeki Kamienica na północy i doliną rzeki Muszynka na płd.-wsch. Ważniejsze szczyty: Jaworzyna Krynicka 1114m., Mosorówka 1074m., Holica 697m., Wielka Bukowa 1104m., Runek 1080m., Połym 969m., Hola 978m., Jawor 1027m., Wierch nad Kamieniem 1084m., Pisana Hala 1044m., Przełęcz Bukowina 993m., Zadnie Góry 968m., Kretówki 722m., Góra Sokołowska 1028m., Pusta Wielka 1061m.,

Według współczesnej regionalizacji fizycznogeograficznej z 2018 roku Beskid Żywiecki (mezoregion) znajduje się w obszarze Beskidów Zachodnich (makroregion), które należą do Zewnętrznych Karpat Zachodnich (podprowincja), Karpat Zachodnich (Prowincja) i finalnie do Karpat.

Opis ogólny:

Beskid Żywiecki graniczy od płn.-zach. z Beskidem Śląskim, gdzie w obszarze granicznym znajduje się Międzygórze Jabłonkowsko-Koniakowskie. Od północy z Kotliną Żywiecką, następnie z pasmem Pewelskim, które obecnie jest zaliczane do pasm Pewelsko-Krzeszowskich poprzez które graniczy z Beskidem Małym. Na płn.-wsch. graniczy z Beskidem Makowskim. Na wschodzie graniczy z Pogórzem Orawsko-Jordanowskim, które dalej graniczy z Beskidem Wyspowym i Gorcami. Od południa graniczy z Kotliną Orawsko-Nowotarską, dalej z Działami Orawskimi i po stronie Słowackiej z Magurą Orawską i Kysucką Vrchoviną. Najwyższym szczytem Beskidu Żywieckiego jest Diablak (Babia Góra) 1725 m.

Mikroregiony Beskidu Żywieckiego:

Worek Raczański

To obszar w zachodniej części Beskidu Żywieckiego na odcinku od Przełęczy Zwardońskiej po Przełęcz Ujsolską. Na południu granicą jest główny grzbiet karpacki wzdłuż którego przebiega również granica Polsko – Słowacka. Ważniejsze szczyty: Rachowiec 954m., Skalanka 867m., Wielki Przysłop 1044m., Wielka Racza 1236m., Mała Racza 1153m., Jaworzyna 1173m., Majów 1134m., Wielka Rycerzowa 1226m., Mała Rycerzowa 1207m., Bendoszka Wielka 1144m., Praszywka Wielka 1043m., Kotarz 1107m., Muńcuł 1165m.,

Grupa Krawców Wierch

Obszar położony między doliną rzeki Ujsoły a doliną rzeki Bystra. Ważniejsze szczyty: Krawców Wierch 1071m., Gruba Buczyna 1132m., Wielki Groń 1075m., Pientkul’a 1043m., Straceniec 993m., Polom 973m, Glinka 929m., Kubiesówka 868m., Kotelnica 767m.,

Grupa Lipowskiego Wierchu i Romanki

Obszar położony między doliną rzeki Bystra, doliną rzeki Ujsoła, doliną rzeki Soła, doliną rzeki Juszczynka i doliną rzeki Sopotnia. Ważniejsze szczyty: Rysianka 1322m., Lipowski Wierch 1326m., Boraczy Wierch 1248m., Redykalny Wierch 1146m., Bacmańska Góra 1058m., Martoszka 1189m., Romanka 1366m., Suchy Groń 868m., Abrahamów 857m., Kotarnica 1160m, Prusów 1010m., Juszczynka 867m.,

Masyw Pilska

Obszar położony od Przełęczy między Rysianką a Trzema Kopcami, znajdujący się w granicach doliny rzeki Sopotnia, doliny potoku Kamienna i Glinne oraz grzbietu granicznego Polsko – Słowackiego. Słowacka część masywu to część grupy górskiej, którą Słowacy nazywają Beskidami Orawskimi. Jej granice stanowią: od zachodu potok Klinianka, spływający z rejonu przełęczy Glinka (845m), od południa Biała Orawa, a od wschodu Półgórzanka. Ważniejsze szczyty: Pilsko 1557m., Góra Pięciu Kopców 1534m., Kopiec 1401m., Munczolik (Szczawinka) 1356m., Palenica (BRTS) 1340m., Mechy 1485m., Minčol 1273m., Skałki 1253m., Buczynka (Huńców) 1205m., Uszczawne Wyżne (Gawory) 1145m., Malarka 1054m., Zakręt Stanisławskiego 1105m., Szlakówka 1098m., Solisko 1194m.,

Grupa Mędralowej

To wysunięta najdalej na zachód część Pasma Babiogórskiego. Jej granice wyznaczają doliny rzek: od zachodu Kamienna, spływająca spod przełęczy Glinne (809m), od północy Koszarawa i jej dopływ Bystra, mająca źródła pod przełęczą Klekociny (864m), od południa górny bieg Półgórzanki, której źródłowe potoki wypływają z rejonu Przełęczy Jałowieckiej (993m). Osią tego obszaru jest odcinek głównego grzbietu karpackiego, którym biegnie granica Polsko – Słowacka. Ważniejsze szczyty: Mędralowa 1169m., Magurka 1114m., Jaworzyna 1048m., Beskid Krzyżowski 923m., Westka 954m.,

Pasmo Laskowskie (Łoska)

Znajduje się na północ od pasma Mędralowej. Od południa oddziela je rzeka Koszarawa a od północy rzeka Pewlica. Ważniejsze szczyty: Łosek 868m., Zapadliska (Prusaków Groń) 790m., Gronik 642m., Rówieńki 641m., Buławi Wierch 630m., Ślopkowa Grapa 615m.,

Pasmo Solnisk

Znajduje się na północ od pasma Jałowca. Od południa oddziela je dolina rzeki Koszarawa i dolina rzeki Stryszawka, natomiast od północy dolina rzeki Lachówka. Ważniejsze szczyty: Solniska 849m., Opuśniok 819m., Kobyla Głowa 841m., Czarna Góra 858m., Jaworzyna 825m., Wojewodowa Góra 656m.,

Pasmo Jałowieckie

Od południa graniczy z pasmem Mędralowej, które odgranicza dolina rzeki Bystrej i Przełęcz Klekociny, od zachodu oddziela je dolina rzeki Koszarawa, od południa dolina rzeki Skawica, od północy dolina rzeki Skawa i Stryszawka. Ważniejsze szczyty: Jałowiec 1111m., Lachów Groń 1045m., Czerniawa Sucha 1062m., Kolędówka 884m., Kiczora 905m., Magurka 871m.,

Pasmo Policy

Obszar pomiędzy przełęczą Krowiarki (Lipnicką), górnym Syhlcem, Przełęczą Zubrzycką, doliną Sidziny i doliną Bystrzanki na południu, a dolinami Jaworzynki, Skawicy i Skawy na północy. Ważniejsze szczyty: Polica 1369m., Kiczorka 1298m., Syhlec 1146m., Mosorny Groń 1047m., Czernic 1328m., Jasna Grapa 1247m., Okrąglica 1239m., Urwanica 1106m., Soska 1063m., Cupel 885m., Jawor 857m., Obłak 869m.,

Masyw Babiej Góry

Obszar położony od Przełęczy Jałowieckiej z zachodu do Przełęczy Krowiarki (Lipnickiej) od wschodu. Od północy masyw odgraniczają dwa potoki, potok Czatożanki (Jałowiecki) spływający spod Przełęczy Jałowieckiej i potok Jaworzynki spod Przełęczy Krowiarki. Łączą się one w Zawoi Wilcznej na tzw. Widłach tworząc Skawicę. Ważniejsze szczyty: Diablak (Babia Góra) 1725m, Cyl (Mała Babia Góra) 1517m., Mały Garb Wyżni 1676m., Mały Garb Niżni 1664m., Gówniak 1617m., Kępa 1521m., Sokolica 1367m., Jałowcowy Garb 1017m.,

Pasmo Podhalańskie – należy do Pogórza Orawsko-Jordanowskiego (mezoregion). Znajduje się na płd.-zach. od Raby Wyżnej.

Działy Orawskie (mezoregion) – obejmuje obszar wzniesień między masywami Babiej Góry i Pilska na północy oraz Jeziorem Orawskim na południu.

Jezioro zaporowe w Wapienicy, znane również jako Jezioro Wielka Łąka, to jedno z najbardziej urokliwych miejsc w granicach Bielska-Białej. Otoczone lasami Beskidu Śląskiego stanowi doskonałe miejsce na weekendowy spacer, relaks oraz odpoczynek na łonie natury. Sama zapora jest obiektem, który wzbudza ciekawość wielu turystów i mieszkańców regionu. Zapora i jezioro zaporowe w Wapienicy to idealne miejsce dla osób szukających spokoju oraz kontaktu z naturą. Można tu odpocząć od zgiełku miasta, podziwiając malownicze widoki oraz korzystając z czystego, górskiego powietrza.

Historia zapory w Wapienicy

Potrzeba zapewnienia stabilnego dostępu do wody dla rozwijającego się Bielska doprowadziła do powstania projektu budowy zapory w Wapienicy już w 1911 roku. Realizacja tego ambitnego przedsięwzięcia rozpoczęła się jednak dopiero w 1929 roku, a zakończyła w 1932 roku. Imponującą zaporę w Wapienicy wybudowała niemiecka firma Dyckerhoff und Widmann kosztem 13 milionów ówczesnych złotych. W owym czasie była to jedna z najnowocześniejszych konstrukcji tego typu w Europie. Oficjalne poświęcenie zapory miało miejsce w 1933 roku, w obecności prezydenta Ignacego Mościckiego, którego imieniem nazwano zaporę.

Atrakcje wokół jeziora w Wapienicy

Zbiornik otaczają wzgórza Palenica, Wysokie i Przykra od północy oraz Stołów i Szyndzielnia od południa. Powierzchnia jeziora wynosi 24 ha, a pojemność – około 1,3 mln m³ wody. Jako źródło wody pitnej, jezioro objęte jest ścisłą strefą ochrony sanitarnej – obowiązuje tu zakaz kąpieli i sportów wodnych. Mimo to, jego urok i krystaliczna woda przyciągają miłośników przyrody, ciszy i górskich krajobrazów.

Wokół jeziora znajdują się liczne szlaki turystyczne i ścieżki spacerowe, dzięki którym można odkrywać piękno beskidzkiej przyrody. Popularnością cieszy się szczególnie ścieżka spacerowa prowadząca wokół zbiornika oraz liczne trasy rowerowe. Okolice jeziora są także idealnym miejscem do obserwacji ptaków oraz fotografii przyrodniczej.

W okolicy przebiegają również popularne szlaki górskie:

• Szlak na Błatnią (917 m n.p.m.) – oznaczony kolorem niebieskim, o długości około 7 km w jedną stronę. Przejście zajmuje około 2–2,5 godziny. Szlak jest średnio wymagający, jeśli twoja kondycja jest na przyzwoitym poziomie. Warto też zabrać ze sobą sportowe obuwie 🙂 Przewyższenie wynosi około 500 metrów.
• Szlak na Szyndzielnię (1028 m n.p.m.) – oznaczony kolorem żółtym, długość to około 5 km w jedną stronę. Przejście zajmuje około 1,5–2 godzin. Szlak jest umiarkowanie trudny z przewyższeniem około 600 metrów. Ze Szyndzielni można kontynuować dalszą drogę czerwonym szlakiem na Klimczok (1117 m n.p.m.), co dodatkowo zajmuje około 30–40 minut marszu (ok. 2 km, przewyższenie ok. 100 m).

Dojazd – Parking – Gastronomia

Do jeziora zaporowego w Wapienicy można dojechać zarówno własnym samochodem, jak i komunikacją miejską. Do dyspozycji odwiedzających jest autobus linii numer 16 kursujący z centrum Bielska-Białej. Autobus kursuje co 30 minut i zatrzymuje się niedaleko zapory. Bilet możesz zakupić w automacie wewnątrz autobusu. Koszt biletu jednorazowego to 5 PLN. Na miejscu znajduje się również bezpłatny parking. Jeśli dopadnie was głód możecie zajrzeć do Karczmy Pod Zaporą, która znajduje się w okolicy parkingu. Przy samym jeziorze znajduje się również Krzywa Chata – bufet, kawiarnia, która jest pięknym punktem widokowym na jezioro.

W zeszły weekend udałem się na wycieczkę do miejscowości Winterberg (region Sauerland). To małe miasteczko otoczone niewysokimi górami (ok. 700 m.n.p.m) położone na płd.- wsch. od Dortmundu (Niemcy). Z Dortmundu do miejscowości Winterberg można dostać się bezpośrednio pociągiem regionalnym RE 57. Podróż zajmuje niecałe 2 godz.

Winterberg oferuje nam mnóstwo ciekawych atrakcji i możliwości na aktywne spędzenie wolnego czasu zarówno dla dorosłych jak i dzieci. Poniżej znajdziecie opis niektórych z nich:

1.Panorama Erlebnis Brücke – to platforma widokowa która znajduje się na moście o długości 435 metrów i wysokości 20 metrów. Z góry roztacza się wspaniały widok na Winterberg, zabytki i atrakcje miasta, a także inne atrakcje na terenie rekreacyjnym, takie jak Bikepark Winterberg. Jeśli lubicie adrenalinę to na końcu mostu znajduje się zjeżdżalnia którą możecie zjechać w dół 😉 Wstęp na most jest płatny. Bilet normalny kosztuje 7 EUR.

2. Bikepark Winterberg – to idealne miejsce dla rowerzystów górskich. Bikepark Winterberg to największy i najnowocześniejszy Bikepark w Niemczech.

3. Kletterwald Winterberg – to plac zabaw na którym możesz wspinać się po różnych torach wspinaczkowych, balansować na ciekawych mostach i przeskakiwać z drzewa na drzewo na linach. Możesz sam sprawdzić, do czego jesteś zdolny. Czeka na Ciebie pięć różnych tras wspinaczkowych. Każda z nich jest nieco trudniejsza i wyższa od poprzedniej. Koszt biletu normalnego to 24.50 EUR.

4. Sommerrodelbahn Winterberg – to letni tor saneczkowy, który ma wiele do zaoferowania: zakręty, mosty, skoki – wszystko jest możliwe. 700 metrów w dół góry podczas jednej szybkiej jazdy. Z tarasu i mostu dla widzów nawet samo oglądanie jest świetną zabawą! Koszt biletu normalnego to 4 EUR.

5. Fly-Line – to najnowsza atrakcja na górze przygód Kappe. To połączenie przytulnej kolejki górskiej, tyrolki i przejażdżki na łonie natury, podczas której zjeżdżasz łagodnie w dół doliny na saniach. Przy spokojnej prędkości około 12 km/h lecisz przez środek natury na świeżym wietrze. Na trasie o długości prawie 1000 metrów doświadczysz przyrody Sauerland z nieznanej perspektywy. Podczas powolnego pokonywania zakrętów i rond można również obserwować odwiedzających park rowerowy podczas zapierających dech w piersiach zjazdów i skoków, ponieważ różne trasy biegną bezpośrednio pod Fly-Line. Koszt biletu normalnego to 16.50 EUR

6. Kappe Express – To przejażdżka czerwoną kolejką z napędem elektrycznym i dwoma wagonikami. Wycieczka rozpoczyna się w samym sercu Winterbergu bezpośrednio na rynku, prowadzi wzdłuż głównych zabytków i prowadzi na górę przygód Kappe. Podczas odkrywania atrakcji miasta przez duże panoramiczne okna dowiesz się wielu interesujących faktów dzięki niemieckim i holenderskim zapowiedziom. Podróż tam i z powrotem trwa około trzech kwadransów. Kappe Express może pomieścić do 48 osób jednocześnie. Koszt biletu normalnego to 8 EUR.

Winterberg to również świetne miejsce na górskie wędrówki 🙂 Polecam udać się na górę Kahler Asten 840 m.n.p.m skąd widać piękną panoramę Winterbergu i okolicznych gór. Warto również odwiedzić nowy szlak przygodowy HeilKlima, który biegnie między uzdrowiskiem Winterberg, a parkiem witalnym przez karuzelę wyciągów narciarskich Winterberg i obok północnego zbocza Kahler Asten do pensjonatu w Altastenberg. Długość całego szlaku wynosi ok. 8 km.

Uzdrawiająca klimatyczna trasa przygodowa jest atrakcyjna zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i turystów pieszych oraz osób zainteresowanych klimatem.

Więcej szczegółowych informacji możecie znaleźć na oficjalnej stronie: https://www.erlebnisbergkappe.de/

Alpy Bawarskie to część Alp, które znajdują się na południu Niemiec wzdłuż granicy z Austrią. W przeciągu 2 lat podczas pieszych wędrówek przemierzyłem ponad 1000 km bawarskich szlaków i zdobyłem kilkadziesiąt szczytów w okresie letnim i zimowym. To była fascynująca przygoda podczas której odkryłem wiele niesamowitych miejsc.

Alpy Bawarskie mają do zaoferowania naprawdę wiele: od łagodnych zielonych pagórków po strome skaliste szczyty, przepiękne jeziora polodowcowe, wąwozy i wodospady, liczne punkty widokowe znajdujące się na szczytach gór, trasy rowerowe i narciarskie oraz urocze bawarskie miejscowości, które zachwycają swoim oryginalnym klimatem.

W tym artykule chciałbym podzielić się z wami moim doświadczeniem oraz przedstawić wam kilka ciekawych informacji na temat tego, gdzie warto się udać i co zobaczyć.

Urocze Bawarskie miejscowości do których można dostać się pociągiem z Monachium:

Garmisch-Partenkirchen, Mittenwald, Oberstdorf, Füssen, Bayrischzell, Berchtesgaden, Schliersee, Oberaudorf, Tegernsee

Góry na których znajdują się platformy widokowe i można na nie wjechać kolejką:

Zugspitze (2962m), Osterfelderkopf (2057m), Wendelstein (1838m), Nebelhorn (2224m), Westliche Karwendelspitze (2385m),

Ciekawe góry na które warto wybrać się z buta:

Legenda: .^. góra dla każdego, .^. góra dla średnio-zaawansowanych, .^. góra dla zaawansowanych

.^. Wendelstein (1838m), .^. Nebelhorn (2224m), .^. Rotwand (1884m), .^. Wank (1780m), .^. Fockenstein (1564m), .^. Krottenkopf (2086m), .^. Vogelsang (1563m)

.^. Kramerspitz (1985m), .^. Aiplspitze (1759m), .^. Risserkogel (1826m), .^. Brecherspitz (1683m), .^. Großer Traithen (1852m), .^. Brunnsteinspitze (2180m), .^. Schöttelkarspitze (2050m), .^. Herzogstand (1731m), .^. Hoher Fricken (1940m), .^. Rubihorn (1975m),

.^. Zugspitze (2962m), .^. Alpspitze (2628m), .^. WestlicheTörlspitze (2427m), .^. Westliche Karwendelspitze (2385m),

Przepiękne jeziora, które warto zobaczyć:

Königssee, Eibsee, Walchensee, Schliersee, Tegernsee, Alpsee, Hintersee, Spitzingsee, Soinsee, UntererGaisalpsee

Atrakcje turystyczne, które warto odwiedzić:

Wąwóz Partnachklamm, Wąwóz Höllentalklamm, Wodospad Kuhfluchtwasserfälle, Skocznie narciarskie w Garmisch-Partenkirchen i Oberstdorf, Zamek Neuschwanstein, Wodospad Lechfall,

Ciekawe szlaki, które osobiście polecam:

Więcej szlaków, które polecam znajdziesz > TUTAJ

Przydatne Informacje:

Jaki bilet kupić jeśli chcesz dostać się pociągiem z Monachium w Alpy Bawarskie?

Najlepszą i najtańszą opcją jest tzw. DeutschlandTicket, który możecie zakupić m.in w mobilnej aplikacji DB Navigator, jego koszt to 49 EUR/msc, bilet ten jest akceptowany we wszystkich pociągach regionalnych oraz komunikacji miejskiej na terenie całych Niemiec

Jeśli z jakiegoś powodu nie chcecie inwestować w powyższy bilet drugą opcją którą bym polecił to tzw.Bayern Ticket, jego koszt to 27 EUR, bilet ten jest akceptowany we wszystkich pociągach regionalnych oraz komunikacji miejskiej na terenie całej Bawarii. Bilet ten od Poniedziałku do Piątku ważny jest od godz.9:00 do 03:00 następnego dnia, natomiast w Soboty i Niedziele od 00:00 do 03:00 następnego dnia.

Więcej szczegółowych informacji znajdziecie na oficjalnej stronie niemieckiego przewoźnika DB > Kliknij Tutaj

Jakimi pociągami można dojechać z Monachium w Alpy Bawarskie?

RB 6 | RE 61 > München Hbf – Garmisch-Partenkirchen

RE 76 > München Hbf – Oberstdorf

BRB RB 54 > München Hbf – Kufstein

BRB RB 55 > München Hbf – Bayrischzell (przez Schliersee)

BRB RB 56 > München Hbf – Lenggries

BRB RB 57 > München Hbf – Tegernsee

BRB RB 68 > München Hbf – Füssen (Zamek Neuschwanstein w Schwangau)

Uwaga:

Składy do Bayrischzell, Lenggries, Tegernse wyruszają z München Hbf jako jeden pociąg, trzeba po prostu wsiąść do odpowiedniego wagonu w interesującym nas kierunku. Na każdym z wagonów widnieje informacja w jakim kierunku jedzie. Wagony na kolejnych stacjach się rozszczepiają, więc jeżeli wsiądziecie nie do tego wagonu zapewne znajdziecie się w miejscu w którym nie planowaliście być xD ;p

24 Sierpnia 2023 roku godz. 8:00

Szybkie śniadanko, buty na nogi, plecak na ramię i siup przed siebie, przygoda czeka 🙂

Pogoda dziś rozpieszcza. Niebo bezchmurne, temperatura 17 stopni, a to dopiero 8 rano. Oj będzie dziś ciepło 🙂 Swoją wędrówkę rozpoczynam z pod hotelu „JAWOR” w miejscowości Zawoja. Zawoja jest jedną z najdłuższych wsi w Polsce. Rozciąga się wzdłuż spływającego z Babiej Góry potoku Skawica na odcinku 18 km.

Dalej kieruję się na południe szlakiem zielonym. Po 3 km dochodzę do Zawoi-Markowej położonej na wysokości 716 m n.p.m. W tym miejscu wchodzę na teren Babiogórskiego Parku Narodowego. Bilet do Parku zakupiłem dzień wcześniej online, można go również zakupić w drewnianej chatce przy wejściu do PN.

Po drodze mijam „pana znakarza”, który w jednym ręku trzyma puszki z farbami, a w drugim pędzel, którym pięknie maluje znaki na szlaku, by turyści łatwo mogli trafić do celu swojej wędrówki 🙂

Idąc cały czas szlakiem zielonym po 3 km i ponad 400 m przewyższenia dochodzę do schroniska PTTK na Markowych Szczawinach. Tutaj zrobiłem sobie krótką przerwę by się posilić i uzupełnić płyny. Zajrzałem też oczywiście do schroniska by dowiedzieć się trochę o jego historii. Schronisko powstało w 1906 roku z inicjatywy wybitnego przyrodnika i znawcy Babiej Góry, Hugona Zapałowicza, jako polska odpowiedź na niemieckie schronisko Beskidenverein, założone rok wcześniej pod szczytem Babiej Góry. Jest to najstarsze polskie schronisko w Beskidach zachodnich. Znajduje się na wysokości ok. 1180 m n.p.m. Zanim wyszedłem ze schroniska przybiłem sobie jeszcze pieczątkę do mojej książeczki kolekcjonerskiej 🙂

Ze schroniska ruszyłem żółtym szlakiem w kierunku „Perci Akademików” uważanej za najtrudniejszy szlak w polskich Beskidach. Perć Akademików to szlak jednokierunkowy, można nim tylko iść pod górę. Szlak zamknięty jest w okresie zimowym z uwagi na duże zagrożenia lawinowe. By ułatwić przejście tego szlaku mniej doświadczonym turystom na kilku odcinkach można znaleźć ułatwienia w postaci łańcuchów i klamr. Dla mnie osobiście było to dość łatwe przejście i jestem przekonany, że ludzie, którzy regularnie chodzą po górach będą mieli podobne doświadczenie, natomiast fajnie, że takie ułatwienia tam są bo dzięki temu w jakimś stopniu zmniejsza się ryzyko potencjalnych wypadków w tym miejscu.

Jeszcze „trochę” pod górkę i dochodzę do wierzchołka. Juupi 🙂 Całe trasa od momentu wyjścia z hotelu do punktu w którym znalazłem się na szczycie zajęła mi niecałe 3,5 h w bardzo spokojnym tempie łącznie z ok. 30 minutową przerwą w Schronisku PTTK na Markowych Szczawinach.

Jest godz.11:30 (Czwartek) a w miejscu gdzie znajduje się wierzchołek pod tabliczką informacyjną czeka długa kolejka ludzi by zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie z tego miejsca. Aż strach pomyśleć co tu dzieje się w weekend 🙁 By nie tracić czasu zrobiłem fotkę tabliczki od strony Słowackiej, tam akurat było pusto ;p

Babia Góra (Diablak) to najwyższy szczyt Beskidów, jej wysokość to 1725 m n.p.m. Znana jest ze zmiennych pogód i nazywana przez niektórych „Kapryśnicą”. Dla mnie tego dnia była łaskawa. Na szczycie było powyżej 20 stopni i czuć było lekki powiew chłodnego wiaterku. Ze szczytu można podziwiać piękne panoramy. Co prawda Tatry tego dnia były skryte lekko za chmurami, ale widoki na Beskid Śląski, Kotlinę Żywiecką, Małą i Wielką Fatrę, Podhale, Beskid Makowski i Beskid Mały były warte każdego wysiłku.

Ze szczytu Babiej Góry postanowiłem zejść drogą na wschód gdzie przez jakiś czas szedłem Głównym Szlakiem Beskidzkim szlak czerwony po drodze mijając Mały Garb Wyżni 1676 m, Mały Garb Niżni 1664 m, Gówniak 1617 m, Kępa 1521 m, następnie przed wierzchołkiem Sokolicy 1367 m, skręciłem na szlak zielony i Percią Przyrodników zszedłem do szlaku niebieskiego (Górny Płaj), którym kierując się na zachód doszedłem z powrotem do Schroniska na Markowych Szczawinach a dalej tą samą drogą którą wchodziłem, czyli szlakiem zielonym do Zawoi Markowej.

Być może brzmi to bardzo skomplikowanie, ale w rzeczywistości droga jest bardzo prosta 🙂 Szlaki są bardzo dobrze oznaczone i naprawdę trudno się tam zgubić. Dokładną trasę mojej wędrówki znajdziecie tutaj

Z Zawoi Markowej idąc dalej szlakiem zielonym na północ dochodzę do Muzeum Babiogórskiego Parku Narodowego. Znajduje się tu wystawa stała poświęcona przyrodzie Babiej Góry. Przemiła pani włączy wam prezentacje multimedialną podczas której będzie również opowiadać o walorach przyrodniczo – turystycznych tego obszaru. Następnie można przejść do drugiego pomieszczenia gdzie znajdują się eksponaty przyrodnicze przedstawiające zwierzęta i rośliny występujące na terenie Parku Narodowego. Wokół muzeum znajduje się również ogród w którym możecie podziwiać roślinność Babiogórskiego Parku Narodowego.

W tym miejscu kończę swoją wędrówkę. Jest godz. 17. Czas udać się do hotelu na zasłużoną obiadokolację i letni prysznic. Jest tyle ciekawych miejsc i historii do odkrycia 🙂 Już nie mogę się doczekać kolejnej wędrówki 🙂 Do zobaczenia na szlaku przyjacielu! 🙂

Przydatne informacje:

1. Jeśli nie posiadasz auta, nie przejmuj się, do Zawoi możesz dostać się busem z miejscowości Sucha Beskidzka, a nawet z Krakowa jeśli dojazd do Suchej Beskidzkiej byłby dla Ciebie zbyt skomplikowany. Koszt takiego przejazdu za bilet normalny z Suchej Beskidzkiej to 7 PLN, natomiast z Krakowa 30 PLN. Tutaj masz link do przewoźnika z którego usług korzystałem > Busy do Zawoi | Do Suchej Beskidzkiej można się również dostać pociągiem z Krakowa.
2. Bilet na teren Babiogórskiego Parku Narodowego możesz zakupić w drewnianej chatce w Zawoi Markowa przed wejściem na teren Parku, bądź online poprzez stronę bgpn.pl/bilety-online. Bilet normalny kosztuje 7 PLN, natomiast ulgowy 3.50 PLN
3. Wystawa stała w Babiogórskim Parku Narodowym czynna jest: – w okresie od 1 XI do 30 IV od wtorku do piątku w godz. od 9:00 do 15:00 – w okresie od 1 V do 30 X codziennie oprócz poniedziałków od godz. 9:00 do 17:00 – Bilet normalny kosztuje 5 PLN, natomiast ulgowy 4 PLN
4. Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach posiada ponad 50 miejsc noclegowych. Kontakt: tel. 33 877 5 105 lub +48 604 527 417 |Oficjalna strona: www.markoweszczawiny.pttk.pl
5. Tutaj zamieszczam link do mapy z moją dokładną trasą: Wędrówka na Babią Górę z Zawoi (Beskidy PL/SK)

Ciekawostka:

Nie wiem czy zauważyliście, ale wspominając o Babiej Górze pisałem że jej wysokość to 1725 m n. p. m, bo taka wysokość widnieje na tabliczce po stronie Polskiej natomiast na zdjęciu, które wstawiłem ze szczytu od strony Słowackiej na tabliczce widnieje wysokość 1723 m n. p. m czy ciekawi was skąd ta różnica 2 metrów? Bo przyznam szczerze, że mnie to zaciekawiło, bo tabliczki są zamontowane w tym samym miejscu ;p

Odpowiedź: Różnica wysokości Babiej Góry od Strony Słowacji i Polski wynika głównie z różnicy pomiarów wysokościowych oraz różnych metod ich ustalania. W Słowacji wysokość Babiej Góry jest oficjalnie podawana jako 1723 m n. p. m. Ta wartość została ustalona na podstawie pomiarów dokonanych przez Słowacki Instytut Geodezji, Kartografii i Kadastru. Z kolei w Polsce wysokość Babiej Góry podawana jest najczęściej jako 1725 m n. p. m. Ta wartość pochodzi z pomiarów dokonanych przez Głównego Geodetę Kraju.